Η ΣΟΦΗ ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ

Η  ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ Η ΣΟΦΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Πάνω στη βελανιδιά κάθεται μια κουκουβάγια

έχει μάτια γουρλωτά και φωνάζει δυνατά

κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα

κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα

Ξάφνου βλέπει από ψηλά ένα σμήνος νυχτοπούλια

κάθεται και τα κοιτά και φωνάζει δυνατά

κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα

κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα

Ακούσαμε, Τραγουδήσαμε και δραματοποιήσαμε το τραγούδι της κουκουβάγιας. Επίσης ακούσαμε  το παρακάτω παραμύθι.

                                          

                                                                                          

                                                             

                         

ΛΑΪΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Η ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ ΚΑΙ Η ΠΕΡΔΙΚΑ

Μια μέρα μαζεύτηκαν όλα τα πουλιά και συμφώνησαν να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο να μάθουν γράμματα. Βρήκαν και έναν δάσκαλο και τον διόρισαν.

Το σχολείο ξεκίνησε και τα παιδιά γράφτηκαν. Ύστερα από λίγες μέρες, μερικά παιδιά πήγαν στο σχολείο και δεν ήξεραν το μάθημά τους. Ο δάσκαλος έτσι τα άφησε νηστικά το μεσημέρι.

Μέσα στα παιδιά που έμειναν τιμωρία ήταν και το παιδί της κουκουβάγιας.

Η κουκουβάγια, όταν είδε ότι τα παιδιά σχόλασαν το μεσημέρι και το μωρό της δεν σχόλασε, πήρε λίγο ψωμί και πήγε στο σχολείο να  το δώσει στο παιδί της.

Καθώς πήγαινε, συνάντησε την πέρδικα της οποίας το παιδί έμεινε κι αυτό στο σχολείο και πήγαινε να του δώσει λίγο ψωμί. Έτσι η πέρδικα είπε στην κουκουβάγια

– Να χαρείς τα μάτια σου,  έχω πολλή δουλειά και σε παρακαλώ να δώσεις και στο παιδί μου  το φαΐ του.

– Το παίρνω γειτόνισσα, είπε η κουκουβάγια, αλλά δεν ξέρω ποιο είναι το παιδί σου.

–Α είναι πολύ εύκολο να το βρεις. Το παιδί μου είναι το πιο όμορφο μωρό του σχολείου!

Πήγε λοιπόν η κουκουβάγια στο σχολείο και παρακάλεσε το δάσκαλο να δώσει το ψωμί στο παιδί της. Ύστερα του είπε  να την αφήσει να δει όλα τα παιδιά. Κοίταξε καλά καλά, αλλά δεν βρήκε το μωρό τη πέρδικας.

Γύρισε πίσω,και πήγε να βρει την πέρδικα για να της δώσει το ψωμί της πίσω και της είπε:

– Τι να σου κάμω! Κοίταζα τόση ώρα και δεν βρήκα το παιδί σου, γιατί μες στο σχολείο δεν υπήρχε  ομορφότερο μωρό από το δικό μου!

Ψάξαμε μέσα στην εγκυκλοπαίδεια των ζώων να βρούμε φωτογραφίες με κουκουβάγιες, τις αναζητήσαμε σε νομίσματα, μιλήσαμε για τη σχέση της με τη θεά Αθηνά , για τις συνήθειες της, για το σπίτι της.

                                                                                      

Αφού το σπίτι της είναι το δάσος  και είναι σοφή , την ορίσαμε δασκάλα του δάσους για να μάθει στα ζωάκια  σοφά πράγματα και να τους δώσει πολύτιμες συμβουλές!..
Έτσι σήμερα κάθισε στο ωραίο της γραφείο, πήρε το σοβαρό της ύφος και ρώτησε τους μικρούς μαθητές της για να μάθει αν γνωρίζουν τους κανόνες του σχολείου .







                                    

                                      


Χρήστος-Αν θέλουμε να σπρώξουμε δε σπρώχνουμε τους συμμαθητές μας αλλά μπορούμε να σπρώξουμε ένα τοίχο. Όχι ουρλιαχτά.
Μιχάλης-Να κλωτσάμε τη μπάλα και όχι τα πράγματα και τους ανθρώπους. Να μαζεύουμε τα πράγματα μας.
Ενερίκος-Να μη κλωτσάμε τα παιδάκια, ούτε να ρίχνουμε νερό κάτω γιατί μπορεί να γλιστρήσουμε.
Ράνια-Να είμαστε όλοι αγαπημένοι, ήσυχοι και φρόνιμοι.
Νίκος-Να πετάμε τα σκουπίδια στον κάδο και όχι στο πάτωμα. Να μη βαράμε και κλωτσάμε.
Βασίλης- Να είμαστε καλά παιδιά στο σχολείο και στο σπίτι.
Ελισάβετ-Να μαζεύουμε τα τουβλάκια και τα παιχνίδια μας
Κωνσταντίνος- Να διαβάζουμε παραμύθια και μετά να τα βάζουμε στη βιβλιοθήκη.
Μανώλης-Να ακούμε τις κυρίες μας και να παίζουμε ωραία με τους φίλους μας.
Άσπα- Να είμαστε χαρούμενα παιδιά.
Στέλλα- Δε πρέπει να σκίζουμε τα βιβλία, να μη σκίζουμε τις κουρτίνες.
Φώτης- Να μη φέρνουμε σπαθιά στο σχολείο.Να κάνουμε ωραία πράγματα.
Μαρκέλλα- Να μη χτυπάμε τα παιδιά.
Μυρτώ-Δεν κοροϊδεύουμε.
 Μάριος-Να μη χτυπάμε τον άλλο στα δόντια γιατί θα βγει αίμα και θα σπάσει το δόντι.
 Άγγελος-Όχι μπουνιές.
Αριστοτέλης-Δε φωνάζουμε και δε ρίχνουμε τις καρέκλες κάτω.Δε πρέπει να χτυπάμε τζάμια γιατί θα κοπούμε. Δε μιλάμε όταν μιλάει  ο συμμαθητής μας. Δίνουμε κλωτσιά στην μπάλα ,όχι σε άνθρωπο γιατί θα βγάλει αίμα.
Πάρης-Στο σχολείο κόβουμε και κολλάμε.
Λευτέρης-Να ζωγραφίζουμε αυτοκινητάκια.
Γιώργος Μ.- Να τρώμε το φαγητό μας και να μη το πετάμε στο πάτωμα και στα σκουπίδια.
Asli-'Οταν ερχόμαστε σχολείο να είμαστε καλά παιδιά και αγαπημένα.
Άλκης-Να έχουμε πάντοτε φίλους.



Στη συνέχεια πήραν τα ζώα τη θέση της κουκουβάγιας και είπαν γιατί θέλουν να έρχονται στο νηπιαγωγείο. Για να παίζουν με τους φίλους τους , για να παίζουν μπασκετ στην αυλή, για να ζωγραφίζουν με πινέλα, για να κόβουν και να κολλάνε, για να τρώνε παρέα με τους φίλους τους, για να μαθαίνουν γράμματα ,για να κάνουν ωραία πράγματα  και πολλά άλλα ακόμα και η σοφή κουκουβάγια τους έδωσε υπόσχεση ότι θα είναι πάντα δίπλα τους για να τα βοηθάει και να τα προστατεύει.

                           



Μπράβο σας! Ελπίζω μόνο όλα αυτά που μου είπατε να γίνουν και πράξεις για να μπορείτε να περνάτε όμορφα, αγαπημένα και χωρίς κινδύνους. Γιατί χωρίς κανόνες θα μοιάζουμε με ζούγκλα.
Όποιος εφαρμόζει τους κανόνες θα παίρνει και το βραβείο της σοφής κουκουβάγιας. Θα το βάλουμε και 
σε κορνίζα.

                                                
                       
                                     

                               

                                  

Εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σας για να σας μαθαίνω σοφά πράγματα και να σας υπενθυμίζω τους κανόνες τραγουδιστά.

Ας  μάθουμε τραγουδιστά τους κανόνες....

Σκουπίζω, μαζεύω, τα πάντα καθαρίζω
το νήπιο ετοιμάζω, κανένα δε τρομάζω.

Σκουπίδια στον κάδο αμέσως εγώ πετάω,
Τους φίλους μου αγαπάω
κανένα δε χτυπάω, ούτε και τον κλωτσάω. 

Παιχνίδια δε πετάω
για αγάπη εγώ μιλάω  κι όλους τους αγκαλιάζω
και τους γλυκομιλάω.